po wygranych przez pc wyborach do parlamentu federalnego większość obywateli ogarnął amok i odebrał im zdolność chłodnego oceniania układu polityczno-społecznego jaki się ukształtowal po elekcji. socialdemokratyczna ndp, jako oficjalna partia opozycyjna stanowi poważną siłę i nie zaprzeczam, że silna opozycja jest nam potrzebna wobec dyktatorskich zapędow p.harpera i jego kontrowersyjnej polityki ograniczania władzy parlamentu, zachowawczej roli establiszmentu i zmniejszającej się roli kanady na arenie międzynarodowej. nie wdając się w rozważania na temat złożonych relacji między grupami nacisku i ośrodkami sterowania decyzyjnego chcę tylko przestrzec przed optymizmem na temat ewolucji pc a już oczekiwania , że p.leyton jako szef debiutujący w roli oficjalnej opozycji sprawdzi się są mocno na wyrost i wynikają raczej z frustracji wynikającej z upadku partii liberalnej pod wodzą pozbawionego talentu przywódczego p.ignatieffa.
pożyjemy, zobaczymy.
przy okazji dziękuję p.J. za uwagi do mojego poprzedniego tekstu. zgadzam sie, że rząd federalny nie spełnia poważnych oczekiwań co do wyzwań i zagrożeń wspolczesnego świata.
zostawiam tę kwestię na boku aby przejść do spraw albertańskich i wyrazić poparcie dla p.tomasza łukaszuka, ministra d/s emigracji i zatrudnienia, który w sposób metodyczny i ambitny chce poprawić wizerunek relacji pracodawca-pracownik, podnieść standardy etyki pracowniczej, zapobiec wysokim kosztom wypadków w pracy, w tym smiertelnych. na tle chociażby obecnej sytuacji służby zdrowia i nieudanych a bardzo kosztownych eksperymentów forsowanych przez rząd prowincjonalny, aktywność ministra łukaszuka, jego ostrożne ale idące we właściwym kierunku projekty (zwiększenie liczby inspektorów pracy, nacisk na trening i etykę pracy i współpraca z pracodawcami) budzą zaufanie i oby tak dalej, panie ministrze.
popularność pana lukaszuka wśród polonii to nie tylko obecność na ważniejszych zebraniach i zgromadzeniach polonijnych ale także, a może przede wszystkim, zainteresowanie dla jego działań w rządzie alberty dla dobra wspólnego.
skoro dotknąłem spraw polonijnych to oczywiście nie mogę nie zauważyć, że towarzystwo kultury polskiej posiada od niedawna konto na facebooku. odkryłem tam wiadomość o badaniu roli zapachu i jego atrakcyjności wśród różnych kultur i płci.( an exploration into role of odour and attraction across culture and gender). autorką badania jest studentka ostatniego roku psychologii na nottingham trent university – megan michael. ciekaw jestem państwa reakcji na ten temat.
o zapachu zbliżającego się jubileuszu czterdziestolecia tkp następnym razem. Jan
Speak Your Mind